Dit is het verhaal van de kotsbus naar Vietnam:
Er was eens een VIP bus, die als je hem vroeg waar hij naar toe ging, steevast antwoordde: Ik ga naar Vietnam, maar eigenlijk ga ik naar de klote.

Toen de nietsvermoedende passagiers in Laos instapte dachten zij dat ze een luxe bus hadden getroffen, mooie kleurige verlichting, twee verdiepingen ligstoelen, airconditioning, dit zag er veelbelovend uit. Met een handjevol toeristen en twee handjesvol locals ging de bus op weg naar de Vietnamese grens. Het was een kwestie van minuten voordat de eerste Lao naar een plasticzakje greep en hartstochtelijk begon te braken. In het volgende uur zouden velen zijn voorbeeld volgen. Niet alle plasticzakjes bleken even goed te sluiten en in de vele bochten die de bus maakte onderweg vlogen er regelmatig straaltjes braaksel heen en weer door de gangpaden, die dan weer op andere brakers belanden, die vervolgens ook weer gingen braken.

Onderwijl hoorde men van achter uit de bus geschreeuw, met een sterk Frans accent werd er geroepen: SLOW DOWN!!! YOU STUPID *&#$%@! (de echte woorden zijn niet voor herhaling vatbaar) De Fransen waren bang dat de bus met alle brakers uit de bocht zou vliegen met deze snelheid en dachten dat schreeuwen wel zou helpen. De buschauffeur dacht dat hij werd aangemoedigd om harder te rijden, dus hij ging met nog iets meer snelheid over de hobbels en nog iets scherper door de bochten, waarop velen nog iets harder gingen braken. De buschauffeur zat lachend achter het stuur en sjeesde vrolijk verder over de mooie bergweg.

Daar ergens tussen het geschreeuw en gebraak zaten wij. We hebben een boekje gelezen, een muziekje geluisterd, een hapje en drankje genuttigd en ons verwonderd over deze busreis. Bij de grens met Vietnam werden we welkom geheten door een alleraardigste douanebeambte en een bus vol Chinese toeristen die van de andere kwam en ons zeer fotogeniek vonden. We staan bij iedereen tussen de vakantiekiekjes:) 
Vervolgens reden we langs de rijstvelden naar Dien Bien Phu. Op deze plaats is 60 jaar geleden de laatste veldslag geweest in de Onafhankelijkstrijd van Vietnam om los te komen van Indochina. Naast een groot onafhankelijkheidsmonument is er verder niets te zien in het plaatsje, dus wij hebben hier lekker genoten van nietsdoen voordat we verder Vietnam ingaan. Met de bus uiteraard.