De grensovergang tussen Costa Rica en Nicaragua is een stuk minder chaotisch dan die tussen Panama en Costa Rica en na een uurtje zoeken naar de juiste kantoortjes voor de benodigde stempels zitten we in de taxi die ons naar onze eerste verblijfplaats in Nicaragua brengt: San Juan Del Sur.

San Juan Del Sur is een nogal toeristisch plaatsje. Dat was ons al verteld, maar toen wij er voor de eerste keer rondkeken bleek dat ook wel echt de waarheid. Het stikt er van de backpackers en van de Amerikaanse expats, allemaal nog eens versterkt door de vakantie in de Verenigde Staten. We hebben tijdens onze reis al eerder gemerkt dat je het toerisme-gehalte kunt aflezen aan de diversiteit in internationale restaurants in een bepaalde plaats. Zo waren wij in Banos in Ecuador en konden we daar bijvoorbeeld eten bij een Italiaan, een Deen en een Zwitser, in San Juan konden we eten bij een Duitser... currywurst onder een palmboom.

We hebben hier vooral lekker genoten van het even bijkomen van het reizen van de afgelopen dagen. De komende weken blijven we in dit land en aangezien de afstanden hier erg klein zijn zullen we het idee hebben dat we nauwelijks verplaatsen. We hebben hier wat ontbeten, een boekje gelezen, gelunched, weer een boekje gelezen, avondeten opgegeten en dan naar bed toe... én we hebben gesurft!

Dat surfen op golfen hadden wij nog nooit gedaan en dus leek het ons erg leuk om dat hier bij de Stille Oceaan eens te proberen. Eerst kregen wij een uur instructie over wat wel en niet te doen op een plank (en vooral wat te doen als je niet meer op de plank staat) en daarna gingen wij het water in om het echt te doen. Dat is dus niet makkelijk. Aan het einde van de middag hadden Iline en ik bij elkaar niet meer dan een handvol keren daadwerkelijk op de plank gestaan. Veelal leek het meer op bodyboarden en het vaakst kreeg de golf ons er juist onder... letterlijk en figuurlijk. Het was best intensief maar zeker voor herhaling vatbaar.

Op het eind van de middag werden er op het strand baby zeeschildpadjes uitgezet, dat was echt een feest om te zien. De kleintjes wisten niet hoe snel ze de zee moesten bereiken, sommigen licht uit koers maar uiteindelijk allemaal verdwijnend in de golfen. Dan is het wel leuk te zien hoe wij een hele dag ons best hebben gedaan ons staande te houden in de branding en dat deze diertjes, net geboren, richting de zee kruipen en door diezelfde branding wegpaddelen alsof ze dat altijd al zo hebben gedaan.