Een reis van duizenden kilometers begint met een eerste stap, zou de Chinese filosoof Laozi hebben gezegd. Onze eerste stap was die naar Buenos Aires, hoofdstad van Argentinië. Op 4 september kwamen we aan in ons hostel, Elefante Rosa, na een reis van ongeveer 30 uur. Het hostel gaf een verlaten indruk, wij waren dan ook de enige gasten. De kamer was ontzettend mooi, met een loft waarop het bed staat en een soort van loopbrug richting onze eigen badkamer. Niet echt backpacker-style maar wel ontzettend fijn om te acclimatiseren na alle indrukken van het laatste weekend in Nederland en de aansluitende lange reis.

Op de middag van aankomst zijn wij nog even wezen kijken in het centrum van de stad. Wij liepen via de grote obelisk op de Avenida 9e Julio een beetje door de stad richting de haven met de beroemde brug in de stijl van een tango-danseres. Het avondeten aten we bij onze favoriete pizzatoko Domenica waarbij wij de enige gasten in het gebouw waren, maar dat had dan weer meer te maken met onze Nederlandse eettijd van 6 uur...

De volgende dag besloten we naar de begraafplaats van Recoleta te gaan en aansluitend de wijk Palermo te bezoeken. Bij de ingang werden we meteen getrakteerd op een mooie oplichtingspraktijk; een man bij de ingang gaf aan dat de begraafplaats gratis te bezoeken was en tekende een kaartje uit met daarop een plattegrond van de begraafplaats, achterop een 'help AIDS de wereld uit' folder. Vervolgens deed hij een beroep op onze meelevendheid en vroeg een bijdrage voor het 'fonds'... zijn moeite werd beloond met 5 hele pesos (80 dollarcent) waarop hij een ontzettend zuur gezicht trok... de man verwachtte eerder iets van 5 dollar of 10 euro. De begraafplaats zelf was ook indrukwekkend, grote mausoleums met grafkisten of trappen naar donkere kelders stonden naast elkaar als in een kleine stad. Tussen prachtige grafen van generaals of dat van Evita stonden ook vervallen gebouwen waarbij de grafkist tussen het stof en de bezems stond, erg bijzonder. Na het bezoek aan de begraafplaats liepen wij naar Palermo, een wijk waar de yuppen van Buenos Aires tegenwoordig massaal naartoe trekken. Op zich geen heel bijzondere wijk al kwam het er 's avonds wel veel meer tot leven. Op ons kwam deze wijk over als veel andere wijken in Buenos Aires, het echte karakteristieke van de wijk zie je maar op kleine schaal, vooral door smallere klinkerstraatjes met oude gebouwen in plaats van brede asfaltwegen en veel op elkaar lijkende flatgebouwen.

Op vrijdag 6 september gingen wij naar de wijk San Telmo, een mooie wijk met authentieke straten en dito gebouwen. Na een beetje rond te hebben gelopen en verschillende eetgelegenheden te hebben gezocht die al niet meer bestonden bleken ze hier zelfs wat voor de vegetariërs in ons gezelschap te hebben. Dit was voor Iline een verademing nadat ze eerst nog een broodje zonder ham had besteld waarbij bleek dat er nog wel een complete steak onder de garnering was verstopt... extra vlees voor mij! San Telmo is een wijk waarin er nog veel aandacht is voor de tango, al ging dat voor de toeristen allemaal wel een beetje geforceerd zo overdag op het centrale pleintje. We sloten ons bezoek aan Buenos Aires af met een bezoekje aan het Plaza de Mayo en 's avonds een bezoek aan Domenico voor een fijne Argentijnse maaltijd, we zaten om half tien en ook toen bleken wij nog lang niet de laatsten te zijn om wat te eten. Om 11 uur kwamen er nog steeds gezinnen binnen om wat te eten!

Zaterdag zijn wij vertrokken wij naar Porte Iguazu voor een kijkje bij één van de mooiste watervallen van het continent, hierover later meer!