Stroop, dat is toch wel hetgene waar je aan moet denken wanneer je Bogotá, hoofdstad van Colombia, binnenrijdt. Vanaf het moment dat we de stadsgrenzen passeren duurt het nog ongeveer twee uur voor onze bus de Noord-terminal bereikt. Het is ondertussen al een uurtje of tien en we moeten nog met een taxi richting ons hostel. Nadat we de tassen uit het bagageruim hebben gehaald blijkt dat er een rij door de gehele aankomsthal van de terminal te staan met mensen die wachten op een taxi. Wij sluiten dus achteraan en na drie kwartier kunnen we dan eindelijk met de taxi richting het hostel vertrekken.

De taxi chauffeur is slaperig en heeft moeite het hotel te vinden. Na per ongeluk een plein op te zijn gereden vraagt hij de weg aan een agent, die op zijn beurt weer een aantal collega's erbij roept om het hotel op het kaartje van Bogotá in onze reisgids te vinden. Wij maken duidelijk wat de naam van ons hostel is, Platypus, waarop bij één van de agenten een lichtje gaat branden. Twee man sterk rijdt er nu een politiemotor voor onze taxi uit en zet eenrichtingswegen af zodat wij tegen het verkeer in sneller naar ons hostel kunnen rijden... het blijkt aan de andere kant van het blok te zitten.

Moe maar voldaan zetten we onze tassen in de receptie van het hostel neer en checken we in. Pas nadat we de prijslijst van de kamers hebben gezien komen we erachter dat we in de dure variant van het hostel terecht zijn gekomen, dit hadden wij echter niet gezien toen we rond elf uur bij de voordeur waren afgezet. De prijs voor een kamer is 80 dollar per nacht en dat is zelfs voor hoofdstad-begrippen een flinke prijs. Wanneer we de kamer zien wordt echter wel duidelijk waar dat geld in is gaan zitten, zowel bed als badkamer zijn ontzetten luxieus opgezet. We besluiten het dan maar een keertje te betalen en vallen moe maar voldaan in slaap.

Bogotá is een stad in beweging. Het is een moderne stad met iedere dag (althans de dagen dat wij daar waren) wel een demonstratie. Verder is het duur, maar dat zijn wij van de hoofdsteden onderhand wel gewend. Eén van de hoogtepunten is het goudmuseum in de stad, een expositie waar je in één à twee uur doorheen kunt wandelen en waarbij je een beeld krijgt van de geschiedenis van goud in Zuid-Amerika. De expositie is erg mooi en aan te raden mocht je een keer in Bogotà terecht komen. Na bijna 48 uur kwamen wij weer terecht in de stroop die de stad bij elkaar houdt, op weg naar onze nieuwe bestemming.