Twee grote donkere ogen staren ons aan terwijl we een hapje zitten te eten. In het restaurant waar we zitten komen duidelijk niet vaak toeristen en dit meisje dat ons aanstaart heeft waarschijnlijk nog niet eerder mensen in zo'n rare taal horen praten.We zijn in Pasto, een dorpje een paar uur vanaf de grens met Ecuador. Omdat ons is afgeraden in het donker te reizen in dit gebied, i.v.m. rebellen die de weg overnemen als de militairen om zes uur naar huis gaan, slapen we hier een nachtje...

Na een bus en een taxirit kwamen we in een wat meer verlaten deel van Colombia aan, de Tatacoa woestijn.Deze woestijn is beroemd  omdat er wel eens westernfilms zijn opgenomen, dus we zijn geheel in stijl te paard de woestijn in getrokken en vanuit ons woestijnhutje hebben wij kennisgemaakt met de vele dieren die er toch nog leven in zo'n droog gebied, van vlinders tot schorpioenen!En ook in dit droge gebied waar het haast nooit regent, hadden wij het geluk precies die ene nacht te hebben dat...

Stroop, dat is toch wel hetgene waar je aan moet denken wanneer je Bogota, hoofdstad van Colombia, binnenrijdt. Vanaf het moment dat we de stadsgrenzen passeren duurt het nog ongeveer twee uur voor onze bus de Noord-terminal bereikt. Het is ondertussen al een uurtje of tien en we moeten nog met een taxi richting ons hostel. Nadat we de tassen uit het bagageruim hebben gehaald blijkt dat er een rij door de gehele aankomsthal van de terminal te staan met mensen die wachten op een taxi. Wij...

Salento ligt in het hart van de koffieregio van Colombia, geen wonder dus dat wij hier wel naartoe moesten om daar zelf een kopje koffie te proeven. De regio is weer groen net als San Augustin alleen dan bezaait met verschillende akkerlanden met planten, waaronder de koffieplant. Na een hacienda te hebben uitgekozen om te overnachten (met prachtige uitzichten over de vallei) hebben we ons verdiept in de mogelijkheden een koffieboerderij te bezoeken.Een dag later gingen we naar zo'n boerderij,...

De toeters schallen door de straten en het vuurwerk hoor je op elke hoek van de straat, het is zondagavond en wij zijn net aangekomen in Medellin. Zonder dat wij het weten is op hetzelfde moment de plaatselijke voetbalclub kampioen geworden van het land, en dat wordt hier in Zuid-Amerika gevierd!Bijgekomen van de feestvreugde maken wij de volgende dag een stadswandeling met een zeer enthousiaste gids. Medellin is een fantastische stad met een zeer treurige geschiedenis, het nationale verleden...

Soms heb je het idee dat je je geluk niet op kunt, bijvoorbeeld wanneer je tijdens het landen van je vliegtuig alleen maar zee vanuit het raampje ziet en pas op het allerlaatste moment, terwijl je zelf al het idee hebt dat het vliegtuig zo in zee stort, er grond en een landingsbaan onder het vliegtuig opduikt. Soms heb je het idee dat je niet meer pech kunt hebben, bijvoorbeeld wanneer je bij de bagageband van het vliegtuig staat en wanneer iedereen langzaam maar zeker een tas van de band af...

Cartagena; een stad vol verrassingen. Het eerste hotel dat we hadden geboekt bleek geen kamer voor ons te hebben waardoor we op een halflek luchtbed in de slaapkamer van de dronken eigenaar de nacht doorbrachten. Vooral zijn nachtelijke rondleiding aan een meisje uit de kroeg was interessant... "As you can see I have two Dutch people sleeping here and overthere is the bathroom". Het tweede hotel was prachtig maar ving niet voldoende zeewind om de honderdduizend muggen uit de kamer te houden....